PASEN, of:Boer, Bisschop, Broeder
Wanneer je uitgaat van het profiel dat Paulus van de gelovigen in Korinthe schetst in de eerste vijf hoofdstukken van de Korinthebrief, kun je nauwelijks geloven dat hij hen allen oproept om toch maar met elkaar feest te vieren. Ik neem aan dat iedereen goed kan begrijpen dat samen feestvieren onmogelijk is wanneer er vier partijen (van Paulus, van Apollos, van Cefas, en van Christus) als kemphanen tegenover elkaar staan en de ene groep zich voor de een en tegen de ander uitspreekt. Dat is geen feest meer, maar een ramp!
Paasfeest vieren
Misschien, maar dat weten we gewoon niet, kwamen de gelovigen in Korinthe nog wel op één plaats samen. Dat is dan voor hen een plus- en voor ons een minpunt... Bij het woord 'ons' moet u denken aan allen die vandaag over de volle breedte van Gods gemeente samen het wedergeboren volk van God vormen; aan allen die werkelijk schuilen achter het bloed van het Lam dat hen gekocht heeft met de prijs van zijn kostbare bloed; u moet denken aan allen die Hem juist om die ene reden oprecht liefhebben. U kunt bijvoorbeeld denken aan die Vlaamse boer die ik ontmoette in het Belgische Brugge. Hij vroeg me honderduit over allerlei geloofszaken. Opeens zei hij tegen mij, terwijl hij me diep in de ogen keek : 'Awel menereke, ik zie dat gij "Ons Lieven Heer" liefhebt!' 'Dat klopt!' antwoordde ik, waarop ik hem vroeg of hij Hem ook liefhad en zo ja, waarom. 'Maar natuurlijk menereke, ik heb "Ons Lieven Heer" ook lief. Hij is immers voor mijn zonden aan het kruis gestorven!' Wat doe je wanneer je zoiets hoort? Juist... je drukt hem aan je hart! Niet soms? Enige tijd later hoorde ik op de televisie een katholieke bisschop, op verzoek van de interviewer, zijn lievelingslied zingen. 'Ik heb het in Indonesië van de protestanten geleerd. Zij zingen het vooral bij begrafenissen!' gaf hij te kennen voordat hij begon te zingen:
Als mijn arbeid is voleindigd en mijn strijd hier is voorbij,
als voor mij de blijde, eeuw'ge morgen gloort,
zal 'k mijn Heiland ontmoeten bij mijn komst aan d' overzij,
waar mijn oor het welkom van zijn lippen hoort.
'k Zal Hem kennen, 'k zal Hem kennen, als 'k verlost daar zal staan aan zijn zij.
'k Zal Hem kennen, 'k zal Hem kennen aan zijn handen doorboord ook voor mij!
Opnieuw vraag ik u: Wat doe je wanneer je zoiets hoort? En opnieuw antwoord ik: 'je drukt hem aan je hart!' In dit geval natuurlijk figuurlijk! Toen ik ernaar zat te kijken, moest ik terugdenken aan de katholieke boer in het Vlaamse Brugge, maar ook vooruitdenken aan het ogenblik waarop wij samen, met boer en bisschop verenigd, hand in hand zullen staan rondom de troon van het Lam om Hem te vertellen waarom wij Hem lief hebben: 'want Gij zijt geslacht en hebt "ons" voor God gekocht met uw bloed!'
Pasen betekent: voorbijgaan Nu, vandaag dus, samen met hen Paasfeest vieren. Samen met hen beseffen wij, dat het oordeel over onze zonden aan 'ons' voorbijgaat omdat het Lam van God in onze plaats geoordeeld is. Pasen is niet zomaar een feest, het is 'een feest voor de Here'. Als er Eén met Pasen feestviert, is dat niet in de eerste plaats een van de gekochten aan wie het oordeel voorbij is gegaan, neen, het is de Here God Zelf. Want het gaat in eerste instantie om de vreugde die God Zelf beleeft aan de Losser van 'onze' schuld; het gaat om zijn herstelde eer en om de blijdschap die het Hem geeft 'ons, de boer en de bisschop' aan zijn Zoon te geven als beloning voor het volbrengen van het verzoeningswerk. Het is zijn feest dat Hij samen met 'ons' wil vieren. Maar kan dat wel, gelet op onze armzalige zondige en verdeelde toestand die een aanfluiting is voor de wereld om ons heen? Maar nog erger: waarmee wij (opnieuw) oneer brengen over God en Christus? Bij de Korinthiërs kon dat in ieder geval helemaal niet zomaar!
Grondslag en voorwaarde
De grondslag voor het feestvieren van Pasen (= het voorbijgaan van het oordeel dat Christus droeg) noemt Paulus in 1Ko5:7 'Want ook ons pascha, Christus, is geslacht.' Hij was het volmaakte offerlam en legde op het kruis een volmaakt fundament waaraan niets toe te voegen of af te dingen valt. Vandaar dat Paulus vers 8 kan beginnen met: 'Laten wij daarom feestvieren!' Maar daaraan verbindt hij meteen de voorwaarde dat het feest niet gevierd mag worden met zuurdeeg van slechtheid en boosheid, maar met ongezuurd brood van oprechtheid en waarheid. En zit daar niet precies onze pijn? Hoe veel zuurdeeg van slechtheid en boosheid hebben wij in de korte tij( die achter ons ligt, tentoongespreid Laten we het opzoeken bij het licht van Gods Woord en het wegdoen, want anders is het vieren van Pasen een klucht. Elke zondagmorgen opnieuw, want het feest van Christus dood en opstanding vieren wij toch zeker niet één keer in het jaar, maar elke zondag?
Eerst wanneer u de boer en de bisschop, de broeder en de zuster, die u gekwetst hebben en die door u zijn gekwetst, aan uw hart hebt gedrukt, mag u Paasfeest vieren. In alle andere gevallen is het verboden. Paasfeest is het feest van verzoening. God biedt zondaars vergeving aan. Voor Hem is het een feest ons onze zonden te kunnen vergeven. En voor iemand die werkelijk iets ervaren heeft van de vergeving van zijn zonden, is het eveneens een feestelijke gebeurtenis wanneer hij ertoe komt de ander (de boer, de bisschop etc.) aan te nemen, zoals ook Christus hem aangenomen heeft tot heerlijkheid van God. Het Paasfeest kent principiëel geen (kerk)- muren, behalve die van slechtheid en boosheid. q
