VERANDEREN EN BEWEGEN
Bert Streuper
Pa, we blijven in beweging. We moeten ten slotte veranderen, door vernieuwing van denken. Zonder beweging is er geen verandering. Er zijn, alles bij elkaar, toch nog wel heel wat zaken die ik vroeger anders zag dan tegenwoordig. Over het spreken in tongen b.v. Vroeger was ik ervan overtuigd dat dit niet meer voor deze tijd was, hoge uitzonderingen daargelaten (op een zendingsveld b.v.). Ik heb een boekje in mijn kast die dit ‘haarfijn’ uitlegt. Toch is het is voor mij niet meer mogelijk om deze visie vast te houden; persoonlijk ken ik te veel toegewijde, verstandige en oprechte gelovigen die spreken in tongen. Bovendien zijn er m.i. geen echt steekhoudende bijbelse argumenten om aan te nemen dat deze gave echt niet meer voor deze tijd zouden kunnen zijn. Een ander voorbeeld waar ik anders over ben gaan denken is het zalven van zieken. Voor ons (mij) was dat voorheen uit beeld: niet voor deze tijd bedoeld. Ik zie dat nu anders en heb dan ook onlangs nog een zieke medegelovige gezalfd. Nog een verschuiving van denken: over de plaats van de vrouw in de gemeente. In het verleden in ‘onze traditie’ is – zo vind ik nu – veel te weinig ruimte gegeven aan onze zusters. Onze bijbelse uitleg beperkte hun taken en verantwoordelijkheden. En zo zijn er nogal wat zaken, waar ik nu anders tegen aankijk dan vroeger. Bevrijding van demonen is er ook nog een van, om nog even door te gaan. Dat een gelovige soms ook bevrijding nodig heeft, is voor mij geen vraag meer. Er schiet mij nog wat te binnen: Het geven van tienden. Lang heb ik gedacht dat dit een louter wettisch beginsel zou zijn. Niet tien procent is voor God, maar alles is van en voor God, redeneerde ik. Dat vind ik nu overigens nog! Tegelijkertijd zijn er goede bijbelse argumenten (die ik nu niet opsom) om tien procent van ons inkomen te geven aan de plaatselijke gemeente waar je komt – zonder iets af te doen aan het principe dat alles van en voor God is. Al deze veranderingen van denken en doen hebben mij best veel energie gekost. In de afgelopen jaren ben ik meer dan eens lichtelijk verward geweest door al deze ‘nieuwe’ dingen. Nu, achteraf, besef ik dat het die moeite dubbel en dwars waard is geweest.
Er is gelukkig ook nog Iemand hetzelfde gebleven: God! Nog altijd geloof ik dat Hij zich heeft geopenbaard in Zijn Zoon Jezus Christus. Daar kan niemand iets aan veranderen! De Here Jezus is mijn God, Meester en Heiland. Niemand kan tot God komen dan door Hem. Wie met een berouwvol hart tot Hem komt, wordt verlost van zonden en gebracht in de tegenwoordigheid van God. Wie de Heilige Geest wil ontvangen en God de Vader wil leren kennen, moet bij de Here Jezus zijn. Dat was vroeger zo, nu, en dat zal ook altijd zo blijven…
O ja, in de afgelopen twee maanden heb ik weer iets gedaan waarvan ik vroeger vond dat het niet voor deze tijd zou zijn bedoeld: vasten. Ook daar ben ik anders over gaan denken. Samen met een aantal medegelovigen vast en bid ik een dag in de week voor een bepaalde zaak.
Hoe hebt u alle veranderingen en bewegingen beleefd? Ook wel eens verward geweest?
Simon Streuper
Wat goed is voor het lichaam, is ook goed voor de geest, Bert. Niet-bewegen is een ernstige bedreiging voor de gezondheid, en dat niet alleen voor het lichaam. De God van de vrede wil onze geest, ziel en lichaam geheel en al heiligen en onberispelijk bewaren tot de komst van de Heer Jezus. Dat zal Hij ongetwijfeld doen, maar daar zullen we zelf ook veel energie in moeten steken. Bewegen dus! We moeten, zegt Paulus, altijd jagen, bijvoorbeeld, naar het goede voor elkaar (onze medegelovigen) en allen ( dus ook voor de ongelovigen). Om deze opdracht te vervullen, gaf God ons naast de Heilige Geest ook de nodige geestesgaven, aanwijzingen en aanmoedigingen. We zullen, al worden we nog zo oud, nooit bij de pakken kunnen gaan neerzitten. Elke dag hebben we beweging, correctie en onderwijs nodig, om het beter te doen. Naast de nodige spanning geeft het ook vaart aan het leven. Door geloof leven is een boeiende ontdekkingsreis; nodig om God en de naaste te dienen.
Intussen heeft de Heilige Geest heel wat bressen geslagen in de kerkmuren waarachter de geloofsgemeenschappen zich hadden teruggetrokken. Door de bressen heen, kijken wij vandaag in elkaars hart en ontdekken we dat er niet alleen verschillen, maar ook overeenkomsten zijn, bijvoorbeeld dat we Gods Woord, God zelf en onze Heiland – om precies dezelfde reden – liefhebben. Het werd dus noodzakelijk de Bijbel opnieuw te gaan lezen ‘met het vingertje erbij’! In het begin was dat best heftig. Logisch, we waren gewend de geestelijke blik naar binnen te richten. Er ontstond hevig verzet tegen de afbraak van het eigen bolwerk. Het heeft mijzelf in een heilzame crisis gedompeld. Langzamerhand van de schrik bekomen, ben ik God daar uitermate dankbaar voor. Hij deed mij nogal abrupt uit de slaap ontwaken en dwong me ertoe op te staan en opnieuw naar buiten te gaan en het onvervalste manna te verzamelen. Geen wonder dat deze ruwe rustverstoring velen ertoe bracht zich in hun bed om te draaien, diep onder de dekens te kruipen om vervolgens ongehinderd voort te kunnen slapen. Daarmee Paulus oproep negerend: blust de Geet niet uit! God verwacht juist van ons dat wij acht geven op Zijn Geest, die zich o.a. manifesteert in profetieën. Deze profetische uitspraken moeten niet worden getoetst aan de heersende leer, maar aan het Woord van God! Vervolgens roept Paulus ons op het goede te behouden. In vergelijking met eertijds is nu mijn geloofsleven meer begonnen te bewegen; door de bressen van mijn eigen persoonlijke bolwerk heen gebroken en terecht gekomen op het terrein waar God het onvervalste manna rijkelijk geeft. Vreedzaam en dankbaar verzamel en eet ik het in verbondenheid tot verzadiging van geest en ziel. Bij dit eten hoort geen vasten, Bert. Ik ben blij dat jij op een andere, Bijbelser wijze vast. Ik heb zelf nooit gevast, maar vraag me nu af: waarom eigenlijk niet? Een tekortkoming waaraan ik nog kan werken, denk ik. Blijf bewegen Bert, onderzoek alle dingen en behoud het goede, onthoudt je van alles wat niet deugd. Doe dat niet krampachtig maar in geloof. Hij die je roept is getrouw; Hij zal het ook doen.